విజయవాడ - 3 ( బందర్ - మొవ్వ - శ్రీకాకుళం )

మా పిన్ని తిరుపతి నుండి వచ్చి , సీత దగ్గర , విజయవాడ లో వున్నదని తెలిసి , మా అమ్మ చెల్లెలిని చూసేందుకు విజయవాడ వెళుదామనుకున్నది . నేనూ , జయ కూడా అమ్మ తో పాటు బయిలుదేరాము . ఇంతకు ముందు వెళ్ళినప్పుడు , హంసలదీవి చూడలేదు . భావన తెగ ఊరిస్తున్న , బందరు పాండురంగని చూద్దామనుకున్నాము , వెళ్ళ లేక పోయాము . ఓ అల్ల నెప్పుడో , ఆంధ్ర మహావిష్ణువు ఆలయం వుందను కొని , విజయనగరం దగ్గర వున్న శ్రీకాకుళం వెళ్ళి , అది కాదని , ఈ శ్రీకాకుళం విజయవాడ దగ్గరే వుందని తెలుసుకొని అప్పటి నుండి వెళ్దామని అనుకుంటుంటే ఇప్పటి దాకా వీలవలేదు . మరి అదీ చూడాలి . అందుకే అమ్మకు , మావారి కి మస్కా కొట్టి అమ్మతో బయిలుదేరాను . నా తోపాటు జయా తయారు .

ఒక పూటంతా కబుర్ల తోనే సరి పోయింది . మరునాడు ఉదయమే , అమ్మా , పిన్నీ , నేనూ , జయ మా కారు లో బందరు బయలు దేరాము . పండరీపురం లో , నల్లగా , నిగ నిగ మెరిసి పోతూ , రెండు చేతులనూ ఇరుపక్కలా మడిచి పెట్టు కొని వున్న పండరినాథుని చూసినప్పుడే చాలా భావోద్వేగాని కి గురైనాను . మళ్ళీ మళ్ళీ చూడాలని పించేంతటి సుందరమూర్తి . అప్పటి నుండి మళ్ళీ ఒకసారి పండరిపురం వెళ్ళాలి అని అనుకుంటూ వున్నాను . పోయినసారి విజయవాడ వచ్చినప్పుడు , సీత చాలా గొప్పగా చెప్పింది , బందరు గుడి గురించి . అపుడే భావన కూడా చాలాసారులు ప్రమదావనం లో చెప్పింది . ఆంతవరకు , బందరు అంటే , గోల్డ్ కవరింగ్ నగలకి , బందరు లడ్డూల కు మాత్రమే ప్రశిద్ధి అనుకున్నాను . మా పెళ్ళప్పుడు , మా అమ్మ , ఉమా గోల్డ్ కవరింగ్ నగల వాళ్ళ అడ్వర్టైజ్ మెంట్ లో చూసి ,' హంసలపతకం ' గొలుసు , నాకు చేయించింది . అది ఎంత హిట్ అయ్యిందంటే ఆ తరువాత చాలా మంది నా గొలుసు చూపించి చేయించుకున్నారు ! అంతగా ఎదురు చూసిన పండరినాథుని ఆలయాని కి చేరుకున్నాము . అక్కడ ఆ గోపాలును చూస్తూ వుంటే , పండరి పురం లో లాగే వున్నడని , నన్ను నిరాశ పరచలేదని చాలా సంతోష పడి పోయాను . పండరిపురము లో చాలా రెష్ మూలము గా ఎక్కువ సేపు స్వామి సన్నిధి లో వుండలేక పోయాము . కాని ఇక్కడ ఎక్కువ రష్ లేదు . పైగా ఆయన ముందు ఎంత సేపు నిలబడినా , పాదాల చెంత తల ఆనించి , చాలాసేపు ప్రార్ధించినా ఎవ్వరూ పక్కకు నెట్టి వేయలేదు . కాక పోతే వెనుక వాళ్ళకు కూడా అవకాశము ఇవ్వాలిగా ! మంటపము లో చాలా సేపు కూర్చొని , స్వామిని చూస్తూ తన్మయం చెందాను . ఆ తరువాత పక్కనే వున్న శివాలయము లోనికి వెళ్ళాము . అక్కడ ఎవరికి వారు శివలింగము ప్రతిష్టించుకొని పూజించుకో వచ్చుట . పెద్ద లింగం చుట్టూ గుడి అంతా చిన్న చిన్న శివలింగాలు వరుసగా ప్రతిష్టించి వున్నాయి . కోనేటి దగ్గర చాలా సేపు కూర్చున్నాము . అక్కడ ఎంతసేపు వున్నా తనివి తీరలేదు . నేనైతే , మళ్ళీ మళ్ళీ ఆ గోపాలుని దర్షించుకొని వదల లేక వదల లేక వదిలి వచ్చాను .

అక్కడే వున్న గోల్డ్ కవరింగ్ షాపు లో మా మనవరాళ్ళిద్దరికీ చెరొక గొలుసు కొన్నాను . బస్ స్టాప్ దగ్గర , బందరు లడ్డూలు కొన్నాను . కాని ఎక్కడా సరైన భోజనము దొరకలేదు . ఐనా తిరిగేటప్పుడు భోజనం గురించి ఆలోచన రాదు . బందరు బీచ్ మటుకు చాలా నిరాశ పరిచింది . అబ్బ ఎంత చండాలం గా వున్నదంటే , మేమసలు కార్ లోనుండి కిదికి దిగలేదు . కొంచం దూరం కార్ లోనే వెళ్ళాము . బీచ్ కు దగ్గరిలోనే స్నాన ఘట్టము లాంటిది వుంది . అక్కడ కొన్ని భావులు వున్నాయి . ఎన్నో గుర్తు లేదు . వాటి ల్లో అన్ని నదుల నీరు వస్తుందిట .ఆ నీటి తో స్నానం చేస్తే ఆ నదుల లో స్నానం చేసినంత పుణ్యం అట . అప్పుడే వాన కూడా మొదలైంది . ఆ వాన లో తడుస్తూనే , మా పిన్నీ , జయా మా డ్రైవర్ మహేష్ వెళ్ళి ఒక్కొక్క భావి లో నీరు చేదు కొని తలపై చల్లు కున్నారు . నాకూ మా అమ్మ కోసం సీసాలో తీసు కొచ్చారు . అలా వాన లో తడుస్తూ , భావి లోనుండి నీరు తోడుకుంటూ , తల పైన చల్లు కోవటము బాగుంటుంది . కాని ఆరోగ్యం సహకరించనప్పుడు అలాంటి సరదాల జోలికి వెళ్ళ క పోవట మే మంచి కదా అని నా అభిప్రాయం .

శ్రీకాకుళం దారి అడుగుతూ బయలుదేరాము . ఇంతలో ' మువ్వ ' అని పేరు కనిపించింది . అరే ఇదేమైనా క్షెత్రయ్య పదాలు రాసిన మువ్వ నా అనుకొని , దాని దారి చూసుకుంటూ వెళ్ళాము . అప్పటికే సాయం కాలము 5 గంటలైంది . గుడి తలుపులు తీస్తూ వున్నారు . అది క్షేత్రయ పదాలు రాసిన మువ్వ గోపాలుని ఆలయమే . పక్కనే చిన్నగా క్షేత్రయ్య పదాలు వినిపిస్తూ , గుడి చాలా ప్రశాంతము గా వుంది . గోపాలుని విగ్రహము కిందుగా క్షేత్రయ్య విగ్రహము కూడా వుంది . అనుకోకుండా లభించిన దర్షనము .

కృష్ణ దేవరాయుని గురించి చదివినప్పుడు , శ్రీకాకుళము లో ' ఆంధ్ర మహా విష్ణువు ' గుడి కట్టించాడని , అక్కడ తరుచుగా పూజలు చేసే వాడని చదువుకున్నాము . కృష్ణదేవరాయుని మీద అభిమానము తో ఆ గుడి వెతుక్కుంటూ వెళ్ళాము . శ్రీకాకుళము చాలా చిన్న వూరిలా అనిపించింది . మేము అక్కడికి చేరుకునే సరికి చీకటి పడి పోయింది . లైట్ లు కూడా గుడ్డిగా వున్నాయి . గుడి ముందు అంతా కడుతున్నారు . చిన్నగా ఎక్కడ పడి పోతామో అని భయము తో తడుముకుంటూ లోపలికి వెళ్ళాము . చాలాసేపు గుడిలో వుండి , కృష్ణదేవరాయుని చే ప్రతిష్టింప బడి పూజించబడిన , ఆంధ్ర మహావిష్ణువును చూస్తూ నిలబడ్డాము . నాకు చిన్నప్పుడు చూసిన ' మహా మంత్రి తిమ్మరుసు ' సినిమా , అందులోని ,' చరిత్ర ఎరుగని మహా పాతకం ఈ దేశానికి పట్టినదా , ఆంధ్రదేవా వెంకటేస్వరా ఈ విధి రాయలే చేసెనా ' పాట గుర్తొచ్చింది ! అప్పుడు ఆ సినిమా చూసి , చివరలో ఈ పాట అప్పుడు చాలా ఏడ్చాను . ఇప్పుడు ఇక్కడా మనసంతా భారమైపోయింది . చెప్పుడు మాటలకు ఎంత శక్తి వుంటుందో , కృష్ణ దేవరాయులు , తిమ్మరుసుల కథే చెప్పుతుంది . ఆ ఘోరానికి సాక్షి ఈ ఆంధ్రమహా విష్ణువే కదా అనిపించింది . శ్రీకృష్ణ దేవరాయుని విగ్రహం దగ్గర అమ్మా , పిన్నీ ఆముక్తమాల్యద లోని పద్యాలు చదువుకుంటూ కూర్చున్నారు . జయ ఏవో కూనిరాగాలు తీస్తూ , నేనేమో ' దేశ భాషలందు తెలుగు లెస్స ' అని పొగిడిన రాయలు , తిమ్మరుసుల చరిత్ర నెమరువేసుకుంటూ , ఆ చీకట్లో , ఆ నిశబ్ధ వాతావరణము లో చాలా సేపు , పూజారి వచ్చి హారతి ఇస్తున్నాము అని పిలిచేవరకూ కూర్చున్నాము .

విజయవాడ చేరే సరికి రాత్రి 11 గంటలైంది . మరునాడు పొద్దున్నే , దుర్గను దర్షించుకొని హైదరాబాద్ కు తిరుగు ప్రయాణమైనాము . మావారు రెండు రోజల కోసం మాత్రమే కారు ఇవ్వటము వలన , ఈ సారి కూడా హంసలదీవి చూడకుండా నే వెనుతిర్గాల్సి వచ్చింది . మరి హంసలదీవి ప్రాప్తం ఎప్పుడో !