విజయవాడ - 2 ( కొండపల్లి - ద్వారకా తిరుమల - కీసర )

మేము సెటిల్ అయ్యాక భాస్కర్ కి ఫోన్ చేసి ఇలా వచ్చామని చెప్పాము . మేము హోటల్ లో దిగినందుకు నొచ్చుకున్నాడు . మరునాడు సీత కూడా డిల్లీ నుండి వచ్చేసింది. నలుగురము , మా చిన్న తమ్ముడి కొడుకు , జస్వంత్ , విజయవాడ అంతా చుట్టాము . ముందుగా కొండపల్లి కోట చూడటానికి వెళ్ళాము . ఏ కోట చూసినా మనసు ఒక విచిత్రమైన భావన కు గురవుతుంది . ఎక్కడి కక్కడ కూలిపోయి స్చప్ . . . ఏమిటో మనసంతా భారమై పోతుంది . నేను కొండను సునాయసంగా ఎక్కుతుంటే అందరూ ఆశ్చర్య పోయారు . కోట కింద కొండపల్లి బొమ్మలు చేసే వారి దగ్గర కొన్ని బొమ్మలు కొన్నాము . చెట్టు బెరడు తో అంత అద్భుతమైన బొమ్మలు చేయటము అబ్బురమే . అక్కడి నుండి భవానిపురం ఐలాండ్ కు వెళ్ళాము . కృష్ణమ్మ లో బోట్ ప్రయాణము చాలా ఆహ్లాదముగా జరిగింది . అక్కడ లంక లో కూడా పార్క్ లాగా బాగా చేసారు . భవానిపురం నుండి శ్రీ గణపతి సచ్చిదానంద స్వామి వారు స్తాపించిన , మరకత రాజరాజేశ్వరి ఆలయానికి వెళ్ళాము . అమ్మవారు చాలా కళగా వున్నారు . రాత్రికి సీత వాళ్ళింట్లో భోజనం చేసి మా విడిది కి తిరిగి వచ్చాము .

మరునాడు ద్వారకా తిరుమల లో వెంకటేశ్వర స్వామిని దర్షించుకున్నాము . విజయవాడ తిరిగి వచ్చేసరికి సాయంకాలమైంది .వస్తూ దారి లో గణపతి సచ్చిదానంద స్వామి వారి చే స్తాపించ బడిన , మరకత రాజరాజేశ్వరీ దేవి ఆలయానికి వెళ్ళాము . ఆలయము , ఆలయము లోని అమ్మవారు చాలా కళగా వున్నారు . ఆ తరువాత దుర్గ గుడి కివెళ్ళాము . ఆ సంద్యాసమయము లో దుర్గ గుడి నుండి కృష్ణ ను చూడటము ఎంత అందమైన దృశ్యమో . ఆ తరువాత ప్రకాశంబ్రిడ్జ్ పైన కాసేపు నడిచాము . మా మరిది గారు శంకర్ బలవంతము తో రాత్రికి హోటల్ నుండి సీత ఇంటికి మారాము . మరునాడు బందర్ పాండురగని గుడి బాగుంటుందని వెళుదామని సీత ప్లాన్ చేసింది . ఇంతలో మాడ్రైవర్ , మురళి కి ఇంటి నుండి రమ్మని ఫోన్ రావటము తో , మరునాడు తిరుగు ప్రయాణం కావలసి వచ్చింది . పొద్దున్నే , సీతా వాళ్ళ ఇంటికి దగ్గర లో వున్న కృష్ణ లో స్నానం చేసి , ఎన్ని ఏళ్ళుగానో , వెళ్ళాలి అనుకుంటున్న బాబాయ్ హోటల్ కు వెళ్ళాము . మనం అడగక ముందే , ముందుగా ఇడ్లీ ఇచ్చారు . ఆ పైన అక్కడి స్పెషలైన మినపట్టు తిన్నాము . నిజం గానే ఆ ఇడ్లీ రుచే వేరుగా వుంది .

మా మురళి పుణ్యమా అని ఇంకో రెండు రోజులుందామనుకున్న వాళ్ళము తిరుగు ప్రయాణం అయ్యాము . దారి లోనే నందిగామ కనుక , సీత , భాస్కర్ అక్కడి వరకూ మాతో వచ్చారు . దారి లో వున్న కీసర దగ్గర కాసేపు ఆగాము . నా చిన్నప్పుడు , మేము చింతలపాడు రావాలంటే కీసర దగ్గర బస్ దిగేవాళ్ళము . అక్కడికి మా తాతగారు బండి పంపేవారు . అమ్మమ్మ అన్మ్మం , కంది పచ్చడి , గోంగూర పచ్చడి , మూట కట్టి పంపేది . ఆ వాగు దగ్గర కూర్చొని , తిని వెళ్ళేవాళ్ళము . మద్యాహ్నం బండి ఎక్కుతే రాత్రి అయ్యేది , ఇంటికి చేరుకునేసరికి . ముక్యం గా , వెన్నెల రాత్రుల లో ఆ ప్రయాణం చాలా బాగుండేది . చిన్న దానినైనా , ఇసుకలో , బండి ప్రయాణం , ఆ వెన్నెల , మొగలి పొదల పక్క నుండి వెళుతుంటే వచ్చే మొగలిపూల సువాసనా , కీచురాళ్ళ ద్వనులు అన్నీ గుర్తే . తుమ్మ డొంకలొస్తున్నాయంటే వూరు దగ్గర పడిందని సూచన. వూరి మొదట్లోనే నూకాళమ్మ గుడి . అప్పుడు నేనొక్క దాన్నే చిన్న పిల్లని కాబట్టి అందరూ ఎంతో ముద్దు చేసేవారు . మా తాతగారు , వెనుక కొట్టము లో నా కోసం ఓ బొమ్మరిల్లు కట్టించారు . అక్కడ నేను ఆడుకుంటూ వుంటే , అమ్మమ్మ , మజ్జిగ , కవ్వం తో తిప్పుతూ బోలెడు పాటలు పాడేది . మా అమ్మమ్మ చాలా బాగా పాడేది . ఆ కవ్వ తిప్పటము నాకు చాలా నచ్చేది . నేనెంత ప్రయతించినా తిప్పలేక పోయేదానిని . ఇంతింత వెన్న ముద్దలు తీసి నాకు పెట్టేది కాని అదేమిటో నా కస్సలు తినాలని పించేది కాదు . తినవే అమ్మడూ అని తెగ బతిమిలాడేది . ఊమ్హూ అస్సలంటే అస్సలు నోరు తెరిచేదాన్ని కాదు . చెక్క పెట్టెలో నుండి తీసిన గడ్డ పెరుగు తో , అన్నం కలిపి పిన్ని పెడుతుంటే మటుకు గుటుకూ గుటుకు న ఎంత తినే దాని నో ! ఎంతైనా ఇంట్లో మొదటి మనవరాలు పుట్టినందుకు బోలెడు ముద్దులూ , మురిపాలు పొందాను . అవన్ని నేను చెపుతుంటే మా చెల్లెళ్ళు , తమ్ముడు చెవులు దోరవిడుచుకొని విన్నారు .నాకు అనుమానం కాస్త కుళ్ళు కున్నారేమో నని !

అక్కడ ఆ బాల్య సృతులలో వుండగానే , సెల్ కు నేను జవాబివ్వలేదని , మురళి సెల్ కు , మా వారు ఫోన్ చేసారు బయలు దేరారా అని . ఎక్కడ సార్ మేడం అసలు కదలటం లేదు అని నామీద ఆయనకు కంప్లైంట్ చేసాడు మురళి . అతని బాధ అతనిది , అతని పెళ్ళికి ముహూర్తాలు పెట్టు కోవటానికి మరునాడు పిల్లా వాళ్ళూ వస్తున్నారని కబురందింది మరి .
నందిగామ లో , మా చిన్న మామయ్య ఇంట్లో , ఇంకాసిని గుంటూరు , విజయవాడ స్మృతులను తలుచుకొని , హైదరాబాద్ కు తిరుగు ప్రయాణమైనాము నేనూ , జయా, మురళి . ఈ ప్రయాణము లో విజయవాడలో తిరుగుతునంతసేపూ , జస్వంత్ ను , నువ్వు చాలా ముద్దుగా వున్నావురా , నిన్ను నేను తీసుకెళుతానురా అని జయ వాడిని తెగ ఏడిపించేసింది . పాపం పసివాడు , వాడూ నిజం గానే జయత్త వాడిని తీసుకెళుతుందని భయపడ్డాడు . ఇంతకీ అనుకున్న హంసలదీవి , బందరు పాండురంగడుని చూడనే లేదు . మమ్మలిని ఆదరించి , ఎంతో ఆప్యాయము గా గౌరవం గా చూసుకున్న ఆదరించిన , మా మరిది గారు శంకర్ , ఈ మద్యనే , ఆయన 50 వ ఏట , అకస్మికంగా , గుండె పోటుతో మరణించటము మరువలేని విషాదము .